شبکه بدامن دستگاه مطبوعاتی وابسته به شرکت نفت ایران و انگلیس هم با نوشتن مقاله و پخش اخبار و دامن زدن به شایعات نقش خود را ایفا میکردند. در رأس عملیات انتشاراتی و دروغپراکنی بریتانیاییها در ایران رابرت چارلز زنر از شبکه بدامن از نزدیکان آن لمبتون قرارداشت که بهویژه برای همکاری با شرکت نفت ایران و انگلیس از سوی سازمان مخفی اطلاعات بریتانیا به ایران اعزام شده بود. سر اردشیر ریپورتر (اردشیر جی) مجری دستورهای وزیر جنگ وقت بریتانیا، یعنی سر وینستون چرچیل، بود. بعدها چرچیل، به عنوان نخستوزیر وقت بریتانیا، نقش سرنوشتسازی در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ایفا کرد. در کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ رضاشاه و حوادث بعدی آن سازمان مخفی اطلاعات بریتانیا در ایران، که از سال ۱۲۷۲ خورشیدی (۱۸۹۳ میلادی/۱۳۱۰ قمری) یعنی از سه سال پیش از قتل ناصرالدینشاه به وسیله سر اردشیر ریپورتر (اردشیر جی) اداره میشد، نقش اصلی و تعیینکننده داشت. آنها افرادی چون شعبان جعفری و طیب حاجرضایی را به طرفداری از شاه به خیابانها آوردند تا مقدمه کودتای ارتش را فراهم کنند. برای انجام کودتا برادران دالس (جان فاستر دالس و آلن دالس) که در دولت آیزنهاور به عنوان وزیر خارجه و رئیس سیا حاضر شدند به عنوان مهرههای طرف مشورت بریتانیا به آیزنهاور یادآوری کنند که آماده نجات ایران از دامن کمونیسم باشد.
نمونه رژیم فستینگ دکتر کرمانی
چون اگر واقعاً کودتا بود، شاه ایران پس از عزل هر نخستوزیر و کابینه اش در واقع یک کودتا (جمعا ۳۱ کودتا) انجام دادهاست. وزارت خارجه آمریکا روز ۲۶ آذر ۱۳۹۸ با صدور بیانیهای به نهادها و افراد در سطح جهان هشدار دادهاست که در صورت انتقال یا صادرات دو ماده مهم به ایران که در صنایع فولادسازی کاربرد دارند، با تحریم مواجه خواهند شد. پس از این رأی، بریتانیا برای وارد کردن فشار اقتصادی به ایران تحریم جهانی نفت ایران را آغاز کرد. بردهسازی مسالمتآمیز و بدون جنگ نیز از طریق معامله با قبایل بومی، خریدن یا ربودن افراد و همچنین دریافت برده به عنوان خراج از بعضی سرزمینها رواج بسیاری داشته و امواج بزرگ بردگان معمولاً از طریق معامله وارد جهان اسلام میشدند. عدهای از افسران بازنشسته ارتش و ژاندارمری با تشویق و تحریک و تطمیع دربار به صف مخالفان پیوستند. مخالفان مصدق در ایران را متشکل و هماهنگ کردند و با صرف پول، چهرههایی را که در آغاز نهضت ملی شدن نفت با مصدق همراه بودند، به چالش با او کشاندند. مخالفان به رهبری حسین مکی در مجلس، طرح استیضاح دولت را مطرح کردند.
حذف صبحانه در رژیم فستینگ
This article has been created by GSA Conte nt Generator DEMO!
خوردن میوه در رژیم فستینگ
رهبری عملیات به عهده افسری با تجربه به نام کرمیت روزولت گذاشته شد. در پی عدم همکاری این شرکت با حکومت ایران، مجلس رأی به ملیسازی صنعت نفت ایران و اخراج نمایندگان شرکتی خارجی از این کشور داد. یرواند آبراهامیان در کتاب خود این دیدگاه رایج را که کودتا را در چهارچوب جنگ سرد تحلیل میکند به برنامه رژیم فستینگ رایگان چالش کشیده و در برابر آن شالوده تحلیل خود را بر پایه مناقشه امپریالیسم-ناسیونالیسم و اقتصاد توسعه یافته-اقتصاد مبتنی بر صادرات مواد خام، قرار میدهد و در این راه از اسناد منتشر شده شرکت نفت ایران و انگلیس و وزارت امور خارجه تجربه رژیم فستینگ, بریتانیا بهره میبرد. مصدق دادگاه بینالمللی را برای رسیدگی به این مسئله که امری مربوط به حق حاکمیت ایران بود صالح ندانست. مصدق برای رفع تحریمها آماده بود کلیه ضرر و زیان شرکت در مورد تجهیزات را پرداخت کند ولی انگلیس و آمریکا اصرار میکردند که ایران باید سودی را که انگلیس در مدت باقیمانده از قرارداد ۱۹۳۳ یعنی تا ۱۹۹۳ قرار بود بدست بیاورد پرداخت کند. در روز چهارشنبه ۸ مه ۲۰۱۹ (۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸) دونالد ترامپ، با صدور یک فرمان اجرایی صنایع فولاد، آهن، مس و آلومینیوم ایران را تحریم کرد. در نخستین انتخابات پس از رضا شاه (دوره چهاردهم مجلس شورای ملی)، مصدق بیشترین رأی را در تهران به دست آوردو با تلاش او طرحی در مجلس تصویب شد که به دولت اجازه نمیداد بدون تصویب مجلس دربارهٔ نفت خام با خارجیها مذاکره کرده، به کشوری امتیاز دهد.
۸ خرداد مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا لایحه تحریم آندسته از شرکتهایی که با ایران معاملات تجاری دارند را به تصویب درآورد. مهمترین دلیل آن افزایش بیسابقه کمکهای مالی دولت آمریکا در دوران نخستوزیری مصدق به ایران بود. در پایان سال ۱۳۳۱- ١۹۵۲ روشن بود که دولت مصدق نمیتواند با کشورهای غربی به توافق برسد. در واقع کشمکش اصلی و حل ناپذیر میان ایران و بریتانیا در مناقشه نفتی بحث «کنترل» بود و آمریکا نیز از ابتدا در این زمینه با بریتانیا همدست بود. در این راستا سیاست دولتهای آمریکا و بریتانیا پذیرش «لفظی» ملی شدن صنعت نفت در نظر و تداوم کنترل ارسال نفت به بازارهای جهانی در عمل بود. نگرانی و برنامه اصلی دولت مصدق به اجرا درآوردن قانون ملی شدن صنعت نفت و برگزاری انتخابات آزاد بود. در سال ۱۳۰۲، در دوره تصدی وزارت امور خارجه ایران در کابینه حسن پیرنیا نیز، مصدق با آنچه بریتانیا منافع خود در ایران میدانست، به مخالفت پرداخته بود.